obv
a+[Κ(ύρι)ε βοήθ(ει)] bτῷ σῷ δού(λῳ) c(ὁ ἃγιος) Γε dώργ(ιος)
rev
aΣερ[γ(ίῳ)] bτῷ Ῥωμ(αίῳ) c(ὁ ἃγιος) Θεόδ[ωρ] dο(ς)
+Κύριε βοήθει τῷ σῷ δούλῳ. Ὁ ἃγιος Γεώργιος. / Σεργίῳ τῷ Ῥωμαίῳ. Ὁ ἃγιος Θεόδωρος.